Życie Siemiona Zołotariowa, najstarszego uczestnika wyprawy na Otorten, wywołuje wiele pytań.

W 1959 roku Siemion pracował w kourowskiej bazie turystycznej przy rzece Czusowaja.

Znaczek pocztowy z 1959 roku. „Ural. Rzeka Czusowaja” (domena publiczna):

Rodzina

Rodzina Siemiona, zdjęcie z 1939 roku. Siemion trzeci od lewej w górnym rzędzie:

Krewni Siemiona (nie ma go na tym zdjęciu):

Rodzina Siemiona. Stoi drugi od lewej:

1951 rok. Siemion i jego kuzyn Piotr:

Siemion z rodzicami w latach pięćdziesiątych:

Siemion z siostrami, 1950 rok:

Dedykacja na odwrocie powyższej fotografii. Siemion podpisał się „brat Sasza”:

Fotografia z 1951 roku. Przedstawia Siemiona z krewnymi, na odwrocie dedykacja, którą sporządził:

Siemion i jego siostry:

Wojna

Żołnierze Armii Czerwonej, II wojna światowa. Siemion drugi z lewej:

Żołnierze Armii Czerwonej, II wojna światowa.
Na zdjęciu (w środku, na pierwszym planie) najprawdopodobniej znajduje się Siemion:

Studia w Mińsku i życie po wojnie 

1947 rok, Uniwersytet w Mińsku. Siemion z koleżankami ze studiów:

Dedykacja na odwrocie zdjęcia, sporządzona przez Siemiona dla jednej z kobiet z którymi się spotykał
(„Na pamiątkę dla mojej ukochanej”). Podpisał się imieniem „Sasza”:

Siemion w 1947 roku:

15 grudnia 1952 rok. Siemion z licznymi koleżankami (prawa do fotografii KP):

Fotografia wykonana 29 czerwca 1952 roku na dziedzińcu Uniwersytetu Medycznego w Piatigorsku:

1954 rok. Szkoła im. Lermontowa, gdzie Siemion uczył gimnastyki. Siedzi w pierwszym rzędzie:

Siemion z uczniami:

Maj 1955 roku. Siemion z nieznaną kobietą. Dedykacja na odwrocie „Zawsze będę Twoją najlepszą przyjaciółką”:

Siemion z nieznaną kobietą, połowa lat pięćdziesiątych:

Zdjęcie podarowane Siemionowi na pamiątkę. Dedykacja na odwrocie: „Dla Saszy od Wiery.
Jeśli kiedyś zapomnisz o mnie, przypomnij sobie wieczór przed świętem stalinowskiej konstytucji” (prawa do fot. KP):

Siemion i nieznane kobiety:

Siemion z nieznaną kobietą, połowa lat pięćdziesiątych:

Siemion ze studentkami, które uczył gimnastyki:

Fotografia z zajęć gimnastyki, prowadzonych przez Siemiona:

Siemion z nieznaną kobietą, połowa lat pięćdziesiątych:

Siemion pod koniec lat pięćdziesiątych:

Żona i synek

Sasza (Aleksander). Synek Siemiona urodzony w 1956 roku. Losy dziecka nie są znane:

Żona z małym Saszą na rękach. Obok pasierbica Siemiona:

Dokumenty

Fragment pisma z 26 kwietnia 1945 roku, w którym zgłoszono kandydaturę Siemiona do otrzymania Orderu Czerwonej Gwiazdy. Współcześni historycy mają poważne zastrzeżenia do szlaku bojowego, który rzekomo przebył Zołotariow i stoczonych przez niego bitew:

Fragment wykazu żołnierzy Armii Czerwonej. Pod numerem 26 (ISN 665209) znajduje się Aleksander Zołotariow.
We wniosku do otrzymania Orderu Czerwonej Gwiazdy figuruje jako Siemion:

Fragment ankiety osobowej z Białoruskiego Instytutu Kultury Fizycznej w Mińsku, wypełnionej przez Zołotariowa.
Tu podał imię Siemion oraz informację, że walczył w latach 1941 – 1945:

Życiorys spisany przez Zołotariowa. Informuje, że w 1941 roku ukończył szkołę średnią i został powołany do armii:

Indeks Zołotariowa z Instytutu Kultury Fizycznej w Mińsku:

Fragment pierwszej strony zaświadczenia o przyjęciu Siemiona do partii:

Fragment legitymacji partyjnej z 1949 roku:

 

Fotografia Siemiona z legitymacji partyjnej:

Podpis Siemiona z legitymacji partyjnej:

Odpis dyplomu numer 430992, wydany przez Białoruski Instytut Kultury Fizycznej w Mińsku.
Potwierdza, że Siemion Zołotariow rozpoczął studia w 1946 roku, ukończył w 1950:

Dokumenty Siemiona z Instytutu Kultury Fizycznej w Mińsku:

Wniosek do dyrektora Instytutu Kultury Fizycznej w Mińsku z prośbą o udzielenie urlopu (1946 rok):

Oryginał pisma wysłanego przez prokuratora Iwanowa do matki Siemiona.
Iwanow informuje, że zwraca aparat fotograficzny znaleziony na miejscu tragedii,
który należał do Siemiona (akta śledcze, tom 2, s. 64):

List napisany przez matkę Siemiona do prokuratora Iwanowa.
Dziękuje za zorganizowanie pogrzebu syna (akta śledcze, tom 2):

Mogiła

Grób na cmentarzu Iwanowskim w Jekaterynburgu. Nie wiadomo, kto został w nim pochowany:

Lokalizacja mogiły na mapie cmentarza. Zaznaczenie czerwoną kropką (screen z OpenStreetMap):

________

© Alice Lugen. Wszelkie prawa zastrzeżone. Proszę o wskazanie autora i źródła przy korzystaniu z prawa cytatu.

Zdjęcia użyte na stronie (o ile nie zaznaczono inaczej) pochodzą ze zbiorów Fundacji Pamięci Grupy Diatłowa, prowadzonej przez Jurija Kuncewicza, z siedzibą w Jekaterynburgu, która posiada do nich wszelkie prawa. Z wyjątkiem serwisu diatlow.pl fotografia nie może być upowszechniana bez pisemnej zgody Fundacji.

• Prawa do pozostałych fotografii należą do redakcji gazety „Komsomolskaja Prawda„.
• Wiele dokumentów Siemiona (w tym legitymacja partyjna i akta z Białoruskiego Instytutu Kultury Fizycznej w Mińsku) zostało zgromadzonych przez Natalię i Nikołaja Warsegow, dziennikarzy KP i przekazanych Fundacji.
• Część zdjęć rodzinnych badacze tragedii otrzymali od pasierbicy Siemiona lub jego dalszych krewnych.
• Badacze tragedii nie dysponują fotografiami Siemiona z baz turystycznych, w których pracował po przeprowadzce z Mińska.

Przez „akta śledcze” rozumiem: Sprawa kryminalna o śmierci turystów w rejonie góry Otorten [Ugołownoje dieło o gibieli turistow w rajonie gory Otortien], Swierdłowsk 1959. Akta śledcze sprawy kryminalnej prowadzonej przez prokuraturę rejonową w Iwdelu oraz prokuraturę obwodową w Swierdłowsku zostały połączone. Nie nadano im sygnatury. Od 1959 do 2019 roku były przechowywane w Archiwum Państwowym Obwodu Swierdłowskiego [Gosudarstwiennyj Archiw Swierdłowskoj Obłasti] z siedzibą w Jekaterynburgu, przy ulicy Wajniera. Po wznowieniu dochodzenia ws. śmierci grupy Diatłowa akta zostały z archiwum zabrane. Obecnie nie wiadomo, gdzie się znajdują, ponieważ są przedmiotem pracy prokuratury.

II wojna światowa – w Rosji powszechnie stosuje się określenie Wielka Wojna Ojczyźniana. Jej początek datuje się na 22.06.1941, tj. dzień ataku Hitlera na Związek Radziecki. Największe zbiory dokumentów on-line z wykazami żołnierzy i odznaczeń znajdują się w serwisie: podvignaroda.ru Wedle danych z serwisu Siemion został odznaczony Orderem Czerwonej Gwiazdy.

W 1959 roku Jekaterynburg nosił nazwę Swierdłowsk.